Art Nouveau (Nowa Sztuka) jako kierunek w literaturze i sztuce. Omów na wybranych tekstach kultury.

W światowym malarstwie około 1890 roku cichły już spory wokół impresjonizmu, powstawały nowe ruchy negujące ten kierunek (podobnie jak i naturalizm, eklektyzm, dominujący w dziewiętnastym wieku historyzm oraz wszelkie przejawy sztuki akademickiej). Odchodzono od prezentacji scen z życia, realnych pejzaży na rzecz fantastyki, poetyckich wizji, legend (nieprzeciętnym reprezentantem tego nurtu był Max Klinger), tajemniczości, złożonych symboli. Inny charakter miało malarstwo Edwarda Muncha - niesłychanie ekspresyjne, zafascynowane brzydotą, makabrą, stanami i zjawiskami patologicznymi, łączące w sobie elementy zarówno secesji, jak i symbolizmu oraz rodzącego się ekspresjonizmu.

Ogólnie rzecz ujmując, w okresie modernizmu do sztuk plastycznych szeroką falą wróciło wizjonerstwo, fantastyka, marzenia, co musiało oznaczać i sprzeciw wobec sztuki akademickiej. Stylem tej nowej sztuki stała się secesja, kierunek z lat 1890-1910 (apogeum jego popularności przypada na 1900 rok, kiedy to w Paryżu miała miejsce Wystawa Światowa), który był próbą stworzenia jednego stylu we wszystkich dziedzinach sztuki: od malarstwa, grafiki, architektury, rzeźby po rzemiosło artystyczne, wzornictwo, zdobnictwo. Nazywano to „jednością sztuk”, dążono do zatarcia granic pomiędzy poszczególnymi dyscyplinami, ich integracji.